هشدار محققان به وضعیت لرزه خیزی كشور
طولانی بودن دوره بازگشت زلزله و فراموشی آنها
به گزارش سایت امن برپایه مطالعات پژوهشگر سازمان زمین شناسی دوره بازگشت زمین لرزه ها در ایران اصلا كوتاه نیست. ازاین رو تمامی مناطق دارای سابقه لرزه خیزی تاریخی مهم كه از ۱۰۰ سال قبل تابحال زلزله ای تجربه نكرده اند حتما در آیندهای نامعلوم قابلیت تجربه كردن زمین لرزهای بزرگ را خواهند داشت و در پاسخ به افرادی كه می گویند ساخت و سازها، دور از گسل های لرزه زا باشد، اخطار دادند كه با دور شدن از یك گسل به گسل خطرناكتری نزدیك نشوند.
دكتر شهریار سلیمانی آزاد، پژوهشگر لرزه زمین ساخت سازمان زمین شناسی كشور و متخصص پالئوسایزمولوژی –تكتونیك جنبا سازمان زمین شناسی و اكتشافات معدنی در گفتگو با ایسنا، در خصوص اینكه آیا زمین لرزه های اخیر بیشتر از گذشته شده است، تصریح كرد: حتی در صورت افزایش موقت خردلرزه خیزی در یك بازه زمانی، رخداد زمین لرزه های اثرگذار و بزرگ در گستره ایران نسبت به سال های قبل تغییر فزاینده خاصی نداشته است. بلكه با عنایت به افزایش نسبی تعداد و دقت دستگاه های لرزه نگاری كشور و هم حساسیت بیشتر مردم در این سالیان، اطلاع رسانی درباره زمین لرزه های حتی كوچك هم گسترده تر شده است.
وی ادامه داد: با عنایت به تصمیم برای افزایش دقت داده های دستگاه های لرزه نگاری و شتاب نگاری كشور، تلاش شد كه از سال ۲۰۰۳(یعنی پس از زمین لرزه فاجعه بار بم) شبكه های لرزه نگاری و شتاب نگاری با استفاده از این دستگاه ها توسعه بیشتری یابد و با توسعه نسبی این شبكه ها قدرت ثبت داده ها برای زمین لرزه های كوچك هم با دقت نسبی بیشتری فراهم گشته است.
سلیمانی، با اشاره به اینكه با توسعه اطلاع رسانی در این حوزه، حساسیت مردم هم به شكلی اجتناب ناپذیری افزایش یافته است، اظهار نمود: ولی آنچه كه در این میان مهم به نظر می آید، این است كه فلات ایران همواره گستره ای لرزه خیز بوده است و برای پاسخ دادن به این سؤال كه "چرا این فلات لرزه خیز است"، باید به جایگاه آن در مناطق لرزه خیز كره زمین توجه داشته باشیم.
وی با اشاره به نقشه های جهانی زمین لرزه ها بر پایه داده های لرزه نگاری در مدت ۱۲۰ سال گذشته، افزود: این نقشه ها نشان می دهند كه بیشتر زمین لرزه ها در مناطق خاصی رخ می دهند و ایران هم در یكی از این پهنه های لرزه خیر دنیا قرار گرفته است و در ایران هم رخداد زلزله ها عموما در بخش های خاصی متمركز است.
این محقق لرزه زمین ساخت، با اشاره به اینكه در كره زمین منطقه ای به نام كمربند "كوه زایی آلپ –هیمالیا" وجود دارد، تصریح كرد: این كمربند از آلپ تا هیمالیا بیشتر از ۱۰ هزار كیلومتر را شامل می شود و منطقه ای است كه محل برخورد چند صفحه تكتونیكی و یا به عبارتی چند قطعه شكسته شده پوسته نازك زمین است و تخلیه انرژی این پوسته نازك به سبب حركت باعث می شود كه بخشی از این انرژی به صورت گسل خوردگی لایه های زمین و رخداد زمین لرزه ها خویش را نشان دهد.
وی با تاكید بر اینكه ایران از نظر میزان خطر نسبی رخداد زمین لرزه در موقعیت خطرناكی قرار دارد، خاطرنشان كرد: اگر به اطلاعات زمین لرزه های ایران دقت كنیم درمی یابیم كه در ایران علاوه بر داده های دستگاهی زلزله ها در مدت ۱۲۰ سال گذشته(همچون دیگر مناطق لرزه خیز جهان)، زمین لرزه هایی كه در گذشته های بسیار دورتر رخ داده اند هم توسط تاریخ نگاران به ثبت رسیده اند و این داده های تاریخی و داده های دستگاه های لرزه نگاری هر دو تایید كننده قرار داشتن ایران در گستره خطر زمین لرزه ها است.
وضعیت ریسك زلزله ها با افزایش جمعیت در ایران
این محقق سازمان زمین شناسی كشور به زمین لرزه های مهم ایران در بازه زمانی كوتاه ۲۰ سال قبل اشاره نمود و اظهار داشت: در این مدت حدود ۱۰ زمین لرزه هایی با بزرگای ۶.۵ تا ۷ ثبت شده و بزرگترین آنها زلزله "سراوان" با بزرگای ۷.۸ بوده كه از دیگر زمین لرزه های ثبت شده توسط دستگاه های لرزه نگاری طی ۱۲۰ سال قبل هم بزرگتر است.
وی افزود: ولی از آنجایی كه كانون این زمین لرزه در یك منطقه كم جمعیت و در عمق زیاد قرار داشت، خوشبختانه اثر خیلی مخربی به دنبال نداشت ولی مناطق زیادی حتی در فواصل دور آنرا احساس كردند.
سلیمانی، با ابراز خرسندی از اینكه در گذر ۱۲۰ سال قبل هنوز هیچ زمین لرزه بزرگی در هیچ شهر بزرگی از كشور رخ نداده است، اظهار نمود: این در شرایطی است كه در طول تاریخ خیلی از شهرهای بزرگ كشور زمین لرزه های بسیار بزرگی را تجربه كرده اند. نمونه آن شهر "تبریز" است كه طی سه سده گذشته با رخداد دو زمین لرزه بزرگ با خاك یكسان شد.
وی در اینباره توضیح داد: در ۳۰۰ سال گذشته، نخستین زلزله ویرانگر "تبریز" در سال ۱۷۲۱ میلادی و دومین زمین لرزه مخرب آن ۵۹ سال بعد در سال ۱۷۸۰ میلادی رخ داد و این شهر را بگونه ای با خاك یكسال كرد و به حدی تخریب بالا بود كه وقتی دولت حاكم آن زمان نیروهای امداد را به منطقه اعزام كرد و نیروها بعد از چند روز كه به این شهر رسیدند، اعلام نمودند كه پول و غذا هست ولی آدم زنده پیدا نمی نماییم تا كمك ها را به آنها بدهیم.
وی تصریح كرد: این دو زلزله ویرانگر در حالی در تبریز رخ داد كه جمعیت آن بسیار بسیار كمتر از الان بوده است.
سلیمانی آزاد، در مورد زلزله های تاریخی و دستگاهی تهران هم تصریح كرد: آخرین زمین لرزه بزرگ و مهم تهران در سال ۱۸۳۰ میلادی رخ داد. در آن زمان تهران به این وسعت نبوده و تنها "شهرری" با جمعیت ۶۰ هزار نفری بوده و مساحت كل دژ "ری" دو كیلومتر مربع برآورد می شد.
وی با اشاره به اینكه زمین لرزه مرز نمی شناسد و زمانی كه رخ می دهد منطقه وسیعی را تحت تأثیر قرار می دهد، اظهار داشت: الان وضعیت بگونه ای است كه گستره طول جغرافیایی تهران از "فیروزكوه" تا باختر "كرج" و عرض آن از "كوهپایه البرز" تا "كهریزك" و "باقر آباد" است و این محدود وسیع و جمعیت فعلی متمركز در آن می تواند گویای عمق فاجعه در زمان رخداد زمین لرزه های متوسط و بزرگ مهم آتی در آن باشد.
وقوع زلزله تاریخ انقضا ندارد
این متخصص پالئوسایزمولوژی –تكتونیك جنبا افزود: اگر از ۱۲۰ سال قبل تابحال زمین لرزه مهمی در تهران رخ نداده است به معنای عدم وقوع این پدیده طبیعی در آینده آن نیست بلكه احتمال وقوع زلزله بسیار اثرگذار در تهران وجود دارد و این گفته را نقشه ها و اطلاعات لرزه زمین ساختی موجود نشان داده است.
وی افزود: اگر نقشه زلزله های دستگاهی ۱۲۰ سال قبل را با نقشه زلزله های تاریخی ایران مقایسه نماییم مشاهده می شود كه محل رخداد زلزله های ثبت شده در این دو نقشه الزاما با هم یكسان نیستند؛ چون كه برخی نقاطی كه در نقشه زمین لرزه های دستگاهی سفید(بدون رخداد زلزله) هستند، در نقشه زمین لرزه های تاریخی بزرگترین زمین لرزه ها را تجربه كرده اند و افزون بر آن، این زمین لرزه های بزرگ هم در پرجمعیت ترین بخش های كشور بوده اند.
این محقق همینطور خاطرنشان كرد: مقایسه داده های این دو نقشه گویای این مورد است كه دوره بازگشت زمین لرزه ها در ایران اصلا كوتاه نیست. ازاین رو، تمامی مناطق دارای سابقه لرزه خیزی تاریخی مهم كه از ۱۰۰ سال قبل تابحال زلزله ای تجربه نكرده اند حتما در آیندهای نامعلوم قابلیت تجربه كردن زمین لرزه ای بزرگ را خواهند داشت.
نقشه های لرزه خیزی دستگاهی(سمت چپ) و تاریخی ایران(سمت راست)، مقایسه این دو نقشه گویای دوره بازگشت طولانی زمین لرزه های ایران به ویژه در بخش های پرجمعیت شمالی آن می تواند باشد (هاتزفلد، ۲۰۰۵ و سلیمانی آزاد، ۲۰۰۹)
به قول وی برپایه علم روز دنیا؛ هر منقطه ای كه حتی اگر یك مرتبه یك زمین لرزه اثر گذار را تجربه كرده باشد بدون شك در آینده پتانسیل زلزله های دیگری را خواهد داشت. تعیین اثر این زلزله با عنایت به میزان خطر آن و هم میزان صدمه پذیری این مناطق، اصلی ترین مسئله ای است كه متخصصان در سطح دنیا بر مبنای میزان تمركز جمعیت و منابع اقتصادی مانند شهرها، نیروگاه ها، شبكه گازرسانی و... به برآورد بزرگای زلزله های احتمالی آینده و میزان تخریب احتمالی حاصل از آن می پردازند.
وی ادامه داد: برای انجام هرچه درست تر چنین برآوردهایی ما هم به دقت عواملی كه منجر به رخداد زلزله ها می شود، یعنی گسل های جنبا را شناسایی و بررسی نماییم.
سلیمانی، گسل های جنبا را شكستگی هایی با فعالیت و حركات جوان در پوسته نازك زمین دانست و در اینباره توضیح داد: كره زمین دارای بخش های "پوسته"، "هسته" و " گوشته" است. گوشته كه در زیر پوسته نازك زمین قرار دارد، لایه ضخیم و مملو از مواد عموما مذاب بر روی هسته جامد زمین است. به علت فعل و انفعالات رادیواكتیوی كه در هسته و گوشته زمین رخ می دهد، جریان های حرارتی شكل می گیرد كه تشكیل و حركت مواد مذاب و جریان های "همرفتی" را سبب می شود.
وی در بیان اصلی ترین اثر این جریان های "همرفتی" اظهار نمود: از آنجایی كه پوسته زمین نازك و شكننده است، این جریان های حرارتی، باعث شكسته شدن پوسته و تكه تكه شدن آن می شود و این قطعات پوسته ای بزرگ توسط مواد مذاب و جریان های حرارتی آغاز به حركت می كنند و بر اثر این حركت و برخورد این قطعات، اصطكاك و انرژی در اعماق پوسته زمین جمع و بعد از مدت زمانی به یك باره رها و این امر باعث شكل گیری گسل ها و رخداد زمین لرزه ها می شود.
پژوهشگر لرزه زمین ساخت سازمان زمین شناسی كشور با تاكید بر اینكه ایران در بخش مركزی كمربند آلپ- هیمالیا یعنی جایی كه صفحه عربی در جنوب در حال حركت به سمت صفحه اوراسیا(اروپا-آسیا) در شمال است قرار دارد، ازاین رو همواره درمیان این دو در فشار و تنش است.
وی با اشاره به اینكه این مورد دو پیامد اصلی دارد، تصریح كرد: پیامد اول جمع شدن انرژی است كه با شكسته شدن ناگهانی گسل ها، در شكل زمین لرزه آزاد می شود. در حقیقت، گسل ها شكستگی های پوسته زمین هستند كه با رها شدن انرژی و شكستن، گرفتار حركت و جابجایی می شوند.
سلیمانی اضافه كرد: این جابجایی ها باعث خواهند شد كه در یك زمین لرزه بزرگ گاه سطح زمین در دو سوی گسل ها حدود یك متر و حتی بیشتر جا به جا شود كه با تداوم این موضوع، بعد از میلیون ها سال باعث ایجاد اختلاف ارتفاعات بسیار بزرگ و شكل گیری رشته ها كوه ها می شود كه این دومین پیامد حركات و برخورد قطعات پوسته زمین است. در ایران هم دو رشته كوه "البرز" و "زاگرس" را داریم كه پیامد چین خوردگی و گسل خوردگی زمین اند. در این بین، رشته كوه زاگرس در محل برخورد صفحه عربی و اوراسیا شكل گرفته و در گذر میلیون ها سال رشد كرده است.
به قول این محقق حوزه لرزه زمین ساخت، بخش عمده ای از گسل های كشور در پهنه این دو رشته كوه متمركز شده اند و به عبارت دیگر خیلی از گسل های فعال، سازنده این دو رشته كوه هستند.
نقشه پستی و بلندی های اصلی ایران(استرتفور، ۲۰۰۸). بیشتر این رشته كوه ها به جهت وجود چین خوردگی ها و حركات گسل ها پدید آمده اند
وی با اشاره به اینكه بیشتر جمعیت كشور هم در گذر زمان در اطراف گسل های فعال ساكن شده اند، در مورد علل آن اظهار داشت: در سرزمین خشك و كم آبی مانند ایران، وجود منابع آب تعیین كننده تمركز جمعیت به شمار می رفته و هنوز هم می رود و ازاین رو، به شكلی اجتناب ناپذیر بخش زیادی از تمركز و اسكان جمعیت ایران در حاشیه این دو رشته كوه كه دارای منابع آبی هستند، قرار دارد. ازاین رو، در گذر زمان و با افزایش جمعیت ما ناچارا زندگی خویش را صدمه پذیرتر و بنابراین خطر پذیرتر كرده ایم.
سلیمانی با تاكید بر اینكه استقرار جمعیت در حریم گسل های فعال ریسك ناشی از رخداد زمین لرزه را بیشتر كرده و هم اكنون ما با تمركز جمعیت در نزدیكی گسل های جنبا و لرزه زا در وضعیت خطرناكی هستیم، خاطرنشان كرد: در خیلی از موارد، ما همچنان مجبوریم به علت كم آبی و یا... در حاشیه رشته ارتفاعات باشیم. در چنین شرایطی، تنها راهكار برای كاهش ریسك پرداختن بهای آن است و بهای آن مقاوم سازی مقرون به صرفه سازه ها به اندازه میزان واقعی خطر زلزله در آن منطقه است.
شكل گیری و گسترش مناطق تمركز جمعیت به منظور تأمین آب مورد نیاز از كوهپایه های گسلی و لرزه خیز در كشورهای كم آبی همچون ایران تمركز جمعیتی در نزدیكی گسل ها، ریسك زلزله در ایران را دو چندان كرده است
محقق سازمان زمین شناسی كشور افزود: كاری كه در دنیا برای انجام مقاوم سازی سازه ها در مناطق لرزه خیز انجام می شود در ایران هم تا حدی ناكافی اجرا می شود و گاه تفاوت هایی بنیادین دارد. مشكل اساسی در كشور ما بیشتر در این است كه اطلاعات گسل ها در چند دهه استخراج و در اختیار متولیان برای تدوین قوانین لازم الاجرا مانند آئین نامه ۲۸۰۰ قرار می گیرد ولی نظارت بر اجرای درست مقاوم سازی صورت نمی گیرد.
سلیمانی تصریح كرد: هم اكنون، متاسفانه ایران سرزمینی است كه گاه حتی با رخداد زمین لرزه های متوسط هم صدمه می بیند و از دیدگاه جامعه علمی-فنی این امر هیچگاه جالب نیست.
دوره بازگشت طولانی و فراموشی زلزله ها
سلیمانی، "برآورد میزان خطر ناشی از زلزله" و "ساخت و ساز ابنیه مقاوم در مقابل زلزله" را از اولویت های امروز بشر در كره خاكی نام برد و اظهار داشت: ما در كشوری خطرناك از دیدگاه رخداد زمین لرزه های بزرگ زندگی می نماییم و در خیلی از مواقع زمین لرزه هایی بزرگ با دوره بازگشت های طولانی را شاهد می باشیم.
وی، دوره های بازگشت طولانی زلزله های بزرگ را باعث فراموشی آنها در خاطر بشر برشمرد و اضافه كرد: نمونه آن وقوع زلزله پاییز گذشته در تركمانچای استان آذربایجان شرقی با بزرگای ۵.۹ است كه بعضی از اهالی سالخورده این منطقه ادعا می كردند كه هیچگاه خود و پدرانشان شاهد چنین زمین لرزه هایی در این منطقه نبوده اند در حالیكه بر پایه مستندات تاریخی، حدود ۲۰۰ سال پیش یك زمین لرزه با همین خصوصیت ها در این منطقه رخ داده است.
وی با اشاره به اینكه به طور كلی دو كمربند لرزه خیز اصلی در كره زمین وجود دارد كه بیشترین مقدار زلزله ها در آنها رخ می دهد، اظهار داشت: آلپ-هیمالیا كه بحث شد، و دیگری "حلقه آتش" است كه در حاشیه تمامی قاره های پیرامون اقیانوس آرام قرار داشته و شاهد وقوع زمین لرزه ها و آتشفشان های بسیاری است. بخش باختری آن آتشفشان ها و زمین لرزه ها و بخش خاوری آن عموما زمین لرزه را تجربه می كنند.
به قول وی در بخش خاوری آن كشوری مانند شیلی قرار گرفته است كه به علت وجود فرورانش فعال صفحات تكتونیكی موجود در منطقه، زلزله های بسیار بزرگی در آن رخ می دهد.
وی در پاسخ به این سؤال كه وضعیت لرزه خیزی ایران را با كدام كشورها می توان قیاس كرد، اظهار داشت: ایران خصوصیت متمایز و بارزی در زمین لرزه دارد؛ چون كه ایران در جایی قرار دارد كه هم زمین لرزه و هم تاریخ و تمدن چند هزار ساله دارد و این تمدن كهن باعث ثبت زلزله های تاریخی و بلندمدت در آن شده است. ضمن آنكه یكی دو دهه ای هست كه كشور با علم پالئوسایزمولوژی(دیرینه لرزه شناسی) آشنا است. مأموریت اصلی این تخصص در شناسایی بزرگا و زمان رخداد زمین لرزه های قدیمی است كه معمولا برای انجام آن با ایجاد ترانشه بر روی گسل های لرزه زای جا به جا كننده خاك های جوان سطحی متمركز می شویم. در این نوع پژوهش ها، با اندازه گیری مقدار جا به جایی های یاد شده و سن سنجی آنها می توانیم مقدار بزرگا و زمان رخداد آن زمین لرزه ها را برآورد نماییم. از این روی، از این داده ها علاوه بر یافتن زمان رخداد آن زلزله ها می توان فاصله زمانی آنها را هم كه گویای دوره بازگشت زلزله هاست برآورد كرد.
توزیع گسل ها
وی در مورد توزیع گسل ها در كشور با اشاره به اینكه كلیه مناطق اطراف رشته كوه های البرز و زاگرس و كوه های حاشیه خاوری ایران همگی جزو مناطق با پتانسیل زلزله هستند، افزود: دگرشكلی هایی كه توسط گسل ها در زمین ایجاد می شوند، بخشی از آنها همراه با ایجاد زمین لرزه ها و بخش دیگر بدون زلزله هستند.
سلیمانی آزاد همینطور به ژرفای زلزله ها در كشور اشاره نمود و اضافه كرد: در منطقه ای مانند زاگرس كه محل برخورد صفحه عربی با صفحه ایران است و از شمال باختر ایران آغاز و به سمت جنوب خاور تا شمال بندرعباس كشیده شده است، مناطقی وجود دارند كه گسل ها از سطح تا عمق گسترده شده اند. این وضعیت در منطقه فرورانش مكران هم به شكلی بارز وجود دارد ازاین رو در آن زمین لرزه های عمیق تری مانند زلزله "سراوان" رخ می دهد.
وی افزود: ولی در مناطقی مانند البرز و یا آذربایجان در بخش های شمالی تر ایران كه از ناحیه فرورانش و یا برخورد در نواحی جنوبی دورتر اند، عموما زمین لرزه هایی با دوره بازگشت هایی طولانی و كم ژرفاتر رخ می دهد. در مجموع، تجربه ای كه در ایران داریم این است كه عمده زمین لرزه ها زیاد ژرف نیستند و ازاین رو تمركز جمعیتی در حریم گسل ها، ریسك زلزله در ایران را دو چندان كرده است.
محقق حوزه پالئوسایزمولوژی، مكران و زاگرس را دو منطقه فرورانش و برخوردی در كشور دانست و تصریح كرد: در مكران هنوز زلزله های عمیق هم رخ می دهد و در منطقه زاگرس هم فرورانش به مراحل انتهایی خود رسیده و در مرحله برخورد دو پلیت قاره ای با یكدیگر قرار دارد.
اثرات زمین لرزه های بزرگ بر روی سایر گسل ها
وی به بیان اثرات زلزله های بزرگ بر روی سایر گسل ها اشاره و افزود: پاسخ دادن به این سؤال بستگی به این دارد كه زلزله ها را در چه مقیاسی می بینیم و بررسی می نماییم. زمین لرزه حاصل تجمع طولانی مدت تنش و آزاد شدن به یك باره انرژی است و زمانی كه گسلی زمین لرزه ای را ایجاد می كند، میدان تنش پوسته زمین در آن منطقه را تغییر می دهد و ازاین رو به صورت محلی می تواند بر روی گسل های پیرامون خود اثرگذار باشد.
سلیمانی آزاد خاطرنشان كرد: ولی اثرات زمین لرزه ها بر روی گسل هایی كه در فاصله دورتر از كانون زلزله قرار دارند، بسیار كمرنگ تر می شود.
به قول وی مقدار انرژی كه در یك زمین لرزه با بزرگای شش در اعماق پوسته زمین آزاد می شود به اندازه انفجار یك بمب اتمی هیروشیما است و این مقدار انرژی آزاد شده در یك زلزله به بزرگای هفت بیشتر از ۳۰ بمب اتمی است. بر این اساس، رخداد یك زمین لرزه با بزرگای شش اثر كمتری می تواند بر تغییرات میدان تنش یك منطقه داشته باشد تا یك زمین لرزه با بزرگای هفت یا ۷.۸.
سلیمانی آزاد، وقوع پس لرزه های فراوان بعد از یك رخداد زمین لرزه بزرگ را ناشی از به تعادل رسیدن پوسته زمین بعد از رخداد زمین لرزه اصلی برشمرد و تصریح كرد: این پس لرزه ها در واقع باقی مانده انرژی است كه از رخداد زلزله اصلی در زمین برجای مانده است.
وی تصریح كرد: اگر گفته می شود كه شهری از شهرهای ایران از نظر لرزه خیزی امن است، تنها نباید به تاریخ زلزله های مثلا ۴۰۰ سال گذشته آن بسنده كرد. گاه در اینگونه مناطق كشور شواهد غیرمستقیم لرزه خیزی قدیمی داریم كه كمتر شناخته یا مورد توجه قرار گرفته اند و دانسته های ما درباره آن كم است ازاین رو نمی توان قطعا قضاوت درستی از روی داده های محدود داشته باشیم.
سیلمانی آزاد همینطور اضافه كرد: بعضی می گویند ساخت و سازها، دور از گسل های لرزه زا باشد. این گفته صحیح است ولی باید توجه گردد كه با دور شدن از یك گسل به گسل خطرناكتری نزدیك نشویم.
متاسفانه، عدم رعایت فاصله مناسب از گسل های لرزه زا و انجام ساخت و ساز انبوه و غیرتخصصی در سالیان اخیر به یكی از چالش های اصلی جامعه فنی-تخصصی كشور تبدیل گشته است. تا آنجا كه شاید دیگر آفریده های خداوند هم به خرد بشر تردید كنند!
این محقق سازمان زمین شناسی كشور تصریح كرد: تا زمانی كه ساخت و ساز پول سازترین بخش اقتصادی كشور باشد و این بخش پولساز در دست افراد غیرمتخصص بانفوذ و گاه سیاسی قرار گیرد، این افراد تمامی راه های دور زدن قانون را بلد هستند و در چنین شرایطی نمی توانیم امید زیادی به بهبود كیفیت ساخت و سازهای مقاوم داشته باشیم.
به قول وی، برپایه آمارهای انتشار یافته در دو سال قبل بیشتر از نیمی از واحدهای مسكونی ساخته شده در تهران برای تایید جواز فنی به مراجع ذیصلاح همچون سازمان نظام مهندسی رجوع نكرده اند كه این مورد به روشنی می تواند گویای نحوه عملكرد سوداگران دانه درشت صنعت ساختمان در مقابل دلسوزان جامعه علمی-فنی باشد. ازاین رو، مهمترین پارامتر برای كسب نتیجه مناسب در به اجرا درآمدن طراحی های مهندسی بهینه و بر پایه ضوابط و قوانین فنی لازم الاجرا، تقویت هرچه جدی تر بخش نظارتی در كنار تولید و به روزرسانی اطلاعات بنیادین(همچون؛ نقشه های لرزه زمین ساختی) است و بس.
نقشه لرزه زمین ساخت ایران تهیه شده در سازمان زمین شناسی كشور
اگر پسندیدید لاک کنید:
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان سایت امن در مورد این مطلب