در اولین رویداد از مجموعه مسابقات چالش هایICT چه می گذرد؟
گزارشی از یك رقابت نفسگیر
سایت امن: دهها جوان برنامه نویس امروز در قالب 25 تیم در یك محیط آرام در دانشگاه صنعتی شریف توانایی های شان را به چالش كشیده اند. این گزارشی است از حال و هوای افرادی كه هر كدام با هدفی راهی آغازین رویداد از مجموعه مسابقات چالش هایICT شده اند.
به گزارش خبرنگار علمی ایرنا، پیش از آغاز مراسم افتتاحیه، تمام تیم ها مشغول نام نویسی و پر كردن فرم های شان هستند. كمتر كسی در آن بین دیده میگردد كه مانند روزهای پر استرس امتحان، بخواهد دانسته هایش را برای آخرین بار دوره كند. اما این وضعیت فقط حدود یك ساعت پیش از شروع چالش جریان داشت.
در ساعت های اولیه كه آرامش بین تیم های شركت كننده برقرار است، سراغ تیم ها رفتم و با چند نفر از آنها صحبت كردم.
سروش شمشادی و كیمیا عابدینی دو هم دانشگاهی 19 ساله هستند كه در دانشگاه گیلان مهندسی كامپیوتر می خوانند و معمولا در قالب یك تیم در چالش های مختلف شركت می كنند.
«من آخرین روز همراه با همكلاسی ام برای حضور در این چالش ثبت نام كردیم. اوایل امسال در ماراتن برنامه نویسی شركت كردم و كمی با فضای كاری مجموعه برگزاركننده مسابقات چالش های حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات آشنا شدم. هدف ما از شركت در این برنامه ها، این است كه بتوانیم در كنار كسب تجربه، رزومه خوبی برای خود احداث نماییم. رزومه ای كه در آینده به كارمان می آید و می تواند فرصت كار كردن برای ما احداث كند.»
او درباب نحوه آماده سازی تیم جهت شركت در این برنامه اظهار داشت: شیوه كار ما به این شكل نیست كه چند روز وقت بگذاریم و فقط جهت شركت در یك رویداد پیش رو آماده شویم. ما مدت زیادی است كه برای آماده سازی خودمان وقت گذاشته ایم و اگر چالش و مسابقه ای در حوزه تخصص مان وجود داشته باشد كه منجر به شناخت بیشتر ما از برنامه نویسی شود حتما در آن شركت خواهیم كرد. از نظر من برنامه نویسی در ایران بعنوان شغل خیلی شناخته شده نیست و مردم نمی دانند برنامه نویسی چیست. فكر می كنم برگزاری چنین رویدادهایی موجب میگردد برنامه نویسی در جامعه باز جا بیفتد.
**خانم ها جدی نمی گیرند
در تمام سالن و بین 80 نفری كه جهت شركت در این چالش دور هم جمع شده اند، چهار شركت كننده خانم وجود دارد. دو خواهر در یك تیم و دو هم تیمی. سراغ این دو خواهر رفتیم. آنها در اغلب چالش هایی كه با این سبك و سیاق برگزار می گردند، شركت می كنند. خواهران «خوبی» ابتدا برای آغاز مصاحبه با یكدیگر تعارف می كنند و در نهایت زهرا خواهر بزرگ تر كه هم اكنون دانشجوی ارشد هوش مصنوعی در دانشگاه خواجه نصیر است، صحبت را آغاز می كند.
او درباره حضور كمرنگ زنان در چنین چالش هایی معتقد است: من فكر می كنم آقایان درس خواندن در این رشته را از خانم ها جدی تر می گیرند. آنها به سبب این كه عموما تامین كننده معاش خانواده هستند، اگر راهی دانشگاه شوند و چنین رشته ای را انتخاب كنند، برای موفقیت با جدیت بیشتری تلاش می كنند تا به سرعت وارد بازار كار شوند. در حالیكه این میزان جدیت در خانم ها وجود ندارد. فكر می كنم این مسئله یكی از دلایل عدم حضور خانم ها در چنین چالش هایی باشد. البته در محیط های كاری باز خانم های این رشته چندان حضور فعالی ندارند. جالب است بگویم در شركتی كه من در آن مشغول كار هستم، هیچ خانمی وجود ندارد كه كنار من كار كند.
زهرا خوبی می گوید دلیل حضورشان در این مسابقات، پیدا كردن حفره های دانش شان است. هر بار كه آنها در حل كردن چالشی كه پیش روی شان گذاشته می شود، احساس خلا می كنند، پر كردن این خلا به هدف بعدی شان تبدیل میگردد.
این دو خواهر در چالش های دیگری هم شركت كرده اند و هر دو گواهینامه جاوای پیشرفته جاواكاپ را دارند. حالا نوبت صحبت های خواهر كوچك تر است. او از بیكاری گله مند است و امیدوار است چالش های این چنینی بتوانند كمی برای این رشته بازار كار احداث كند: «به نظر من بهتر است كه این كار دنباله دار باشد. زمانی كه ما در چالشی شركت می نماییم، توقع مان این است كه اتفاق خوبی رخ دهد. جذب بازار كار شویم یا این كه فرصت شغلی برای مان احداث شود. ما گاهی به واسطه همین چالش ها با شركت ها لینك می شویم اما این ارتباط ادامه دار نیست. من امیدوارم كه در آینده این ظرفیت باز احداث شود.»
**دنبال هم تیمی
مریم میرزایی یكی دیگر از شركت كنندگان در این چالش است كه كمی خاص تر از بقیه است. او بدون داشتن تیم، به صورت انفرادی، بدون این كه حتی رشته اش برنامه نویسی باشد، آمده تا در این چالش شركت نماید. این دختر 21ساله برای این كه بتواند در آینده كاری اش موفق شود، از الان می كوشد تا خودرا به روز نگه دارد: «من دانشجوی سال آخر معماری هستم. پیش از حضور در این چالش، بیشتر در مسابقات مربوط به استارت آپ های تهران شناسی، تهران گردی و مشكلاتی كه در بافت تهران وجود دارد شركت می كردم. من آینده را این طور می بینم كه همه چیز مقرر است به فناوری اطلاعات وابسته شود. بنا بر این تصمیم گرفتم در این حوزه وارد شوم. هم اكنون بحث میان رشته ای داغ است و من می خواهم ارتباطی بین فناوری و معماری پیدا كنم و در آن حیطه قدم بردارم.»
مریم هیچ تیمی ندارد و تازه یك ساعت مانده به شروع چالش آمده تا با یك تیم همراه شود. البته در صورتیكه او را قبول كنند: « من می توانم در حوزه گرافیك به تیم ها كمك كنم. الان هم می خواهم بروم به تمام تیم ها پیشنهاد همراهی بدهم و در كنار هر كدام كه من را قبول كردند، كارم را شروع كنم.»
مریم در نهایت موفق شد خودرا در یك تیم دو نفره حاضر در رقابت ها جای دهد. تیم ها همچنان شاد و خوشحال مشغول صحبت با هم هستند و در آن میان، مسئولان برگزاری چالش آنها را به سمت سالن كنفرانس هدایت می كنند تا مدعوین با صحبت های خود به آنها روحیه بدهند و مربیان در این فرصت آخرین سفارش ها را به آنها عرضه كنند.
فضای سالن سرشار از انرژی و هیجان است. همه با دقت به صحبت ها گوش می دهند. محمدعلی روزی طلب دبیر اجرایی مسابقات به شركت كنندگان اظهار داشت: ما اهتمام كردیم، چالش هایی را كه برای شركت های مختلف مطرح است دریافت نماییم و از برنامه نویس هایی كه مقرر است در این مسابقه شركت نمایند، بخواهیم برای آنها چاره عرضه كنند. با این كار چالش های مورد نظر شركت های حوزه فناوری حل میگردد. به همین واسطه افراد مستعد باز شناسایی می شوند و این امكان وجود دارد بازار كار برای شان فراهم گردد. باید بدانید نماینده شركت های مختلف در جمع ما حضور دارند و مقرر است سبك و سیاق كار شما را زیر نظر داشته باشند و شاید شرایط ورود به بازار كار را برای تان مهیا كنند.
او در ادامه اظهار داشت: هدف از برگزاری چنین چالش هایی، شناسایی افراد مستعد و البته فراهم كردن شرایط برای حضور آنها در بازار كار است. در رویداد برنامه نویسی تلفن همراه كه در تابستان برگزار كردیم، حدود 300 نفر شركت كردند كه تمام آنها وارد بازار كار شدند. بعضی از این افراد به شكل مستقیم در شركت های معتبر استخدام شدند و عده ای شانس پیدا كردن سرمایه گذار داشتند و الان مشغول به كار هستند.
او همین طور درباب داوری و كارشناسانی كه در این برنامه حضور دارند، گفت: اهتمام كرده ایم از تمام كارشناس ها و داوران فعال این حوزه كه در دانشگاه شریف و شركت های مختلف فعالیت می نمایند برای برگزاری این ماراتن دعوت به عمل بیاوریم. علاوه بر این یك تیم هسته ای مركزی داریم كه مسائل مربوط به رویداد را از نظر محتوایی و علمی رصد می كنند.
**استقبال از ایده ها
روزی طلب چندی قبل در گفتگو با ایرنا درباب شركت هایی كه مقرر است چالش آنها در این رویداد حل شود، اظهار داشته بود: پیش از برگزاری این رویداد و هر رویداد دیگری كه نیاز به حضور شركت های مختلف دارد، برای شركت هایی كه می دانیم از این شكل ایده ها استقبال می كنند و نیاز به حل چالش دارند، دعوت نامه می فرستیم.
«بعد از صحبت های اولیه، فرآیند مذاكرات شروع میگردد و اگر آنها تمایل داشته باشند می توانیم خدمات مان را به آنها نمایش بدهیم. هم اكنون چون آغازین مرتبه است كه چنین چالشی برگزار می شود، شركت ها احتیاط می كنند اما تا این لحظه توانسته ایم با 15شركت فعال در حوزه ICT به توافق برسیم. فكر می كنم اگر همه چیز در این رویداد به خوبی پیش برود، در رویدادهای بعدی، تعداد شركت ها اساسا افزایش پیدا خواهدنمود.»
شركت كنندگان در این رویداد كه حدود 10ساعت به طول می انجامد، جوایز نقدی دریافت می كنند و به قول روزی طلب، برای نفر اول تا سوم، از سه میلیون تا یك میلیون تومان جایزه در نظر گرفته شده است. البته جایزه و تشویق اصلی زمانی اتفاق می افتد كه این افراد بتوانند وارد بازار كار شوند و تمام هدف باز همین است.
بعد از صحبت های محمدعلی روزی طلب، نوبت به مهندس احسان احسانی مقدم، دبیر علمی این رویداد رسید. او صحبت هایش را با لبخند و تشویق آغاز كرد و تیم های شركت كننده باز با او همراه شدند، اما زمانی كه صحبت های فنی او به اختتام رسید، دیگر كسی لبخندی بر لب نداشت و گویا تازه شركت كننده ها متوجه شدند این چالش تا چه اندازه جدی است.
**معماری مهم است
«امروز مقرر است برنامه جاوا بنویسید. ما به شما یك چالش می دهیم كه تركیبی از مسائل سخت و راحت است. ما یكسری معیارها مشخص كرده ایم كه شما برمبنای آن امتیاز خواهید گرفت. حدس می زنم كار سختی پیش روی تان است چونكه برای حل كردن چالش هایی كه طراحی نموده ایم تنها 10ساعت زمان دارید و باید طی زمان بندی مشخص آنرا تحویل دهید.
ممكن است تیم هایی این پروژه را تمام نكنند، اما ترجیح ما این است كه چالش ها حتما تا اختتام حل و در نهایت آپلود شوند. معماری سیستم شما برای ما بسیار مهم می باشد. برنامه نویس هایی كه بتوانند سیستم شان را معماری كنند، برنامه نویس های قدرتمندی هستند و در آینده كاری شان مدیر پروژه های خوبی می شوند.»
توضیحات او، هیجان تیم های شركت كننده را بیشتر از پیش بالا می برد و همهمه ها در سالن شروع میگردد. ه در همان حال كه احسانی مقدم توقعات تیم علمی این چالش را بیان می كند، خنده از روی لب ها محو میگردد و پچ پچ ها كمی بالا می گیرد. بچه ها شروع می كنند به پرسیدن سوال از یكدیگر: « تیم های شركت كننده باید كارشان را با یك فایل زیپ شروع كنند كه حاوی یك میلیون فایل كوچك یك كیلوبایتی و صد هزار فولدر است. پس از پشت سر گذاشتن چند مرحله دیگر، تیم های شركت كننده به صورت مسئله ها می رسند و چالش رنگ جدی تری به خودش می گیرد.»
احسانی مقدم پس از توضیحات و اعلام جزئیات، برای بچه ها آرزوی موفقیت كرد و آنها بدون فوت وقت، پله های سالن را پایین آمدند تا زنگ آغاز آغازین رویداد از مجموعه مسابقات «چالش های ICT» به صدا درآید.
تیم ها با قرار گرفتن سر میزهای خود كه از قبل آنرا انتخاب نموده اند، پاكت های مربوط به چالش را دریافت می كنند. مسابقه آنها راس ساعت 10 پگاه آغاز میگردد و تا ده ساعت بعد ادامه پیدا خواهدنمود. این چالش به قدری جدی و تا حدودی دشوار می باشد كه پنج تیم در ساعت های ابتدایی چالش از شركت در آن انصراف دادند و فضای رقابت بین 20 تیم دیگر ادامه پیدا می كند.
گزارش از میترا شكری
علمی*م.ش* 2017
اگر پسندیدید لاک کنید:
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان سایت امن در مورد این مطلب